kırık camlarını,
ellerim ile tek tek diktiğim paletimin son rengiydin.
sönmüş mahremimi siyaha boyadığım,
paslı parmaklıklarıma rağmen
her zaman titremeyi başarabilen bir ölü cenin pembesiydin.
sahi,aşkın rengi de pembedir,hemen çizelim neşesini!
biraz orospu kırmızısını alayım fırçama,
I
Hüznüm; süngülü yalnızlıklara itilmiş bir Dersim gecesi,
açlığım; bir deri bir kemik,
sabrım; altı aylık unutulmuşluğuyla bir Bahçesaray'lı
ve korkum; yollarına sinmiş bir çakal
ya gidenler evin yolunu bir daha bulamazsa Anerka!
Devamını Oku
Hüznüm; süngülü yalnızlıklara itilmiş bir Dersim gecesi,
açlığım; bir deri bir kemik,
sabrım; altı aylık unutulmuşluğuyla bir Bahçesaray'lı
ve korkum; yollarına sinmiş bir çakal
ya gidenler evin yolunu bir daha bulamazsa Anerka!
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta