kırık camlarını,
ellerim ile tek tek diktiğim paletimin son rengiydin.
sönmüş mahremimi siyaha boyadığım,
paslı parmaklıklarıma rağmen
her zaman titremeyi başarabilen bir ölü cenin pembesiydin.
sahi,aşkın rengi de pembedir,hemen çizelim neşesini!
biraz orospu kırmızısını alayım fırçama,
Ben İsmet Özel, şair, kırk yaşında.
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi
Devamını Oku
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta