kırık camlarını,
ellerim ile tek tek diktiğim paletimin son rengiydin.
sönmüş mahremimi siyaha boyadığım,
paslı parmaklıklarıma rağmen
her zaman titremeyi başarabilen bir ölü cenin pembesiydin.
sahi,aşkın rengi de pembedir,hemen çizelim neşesini!
biraz orospu kırmızısını alayım fırçama,
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta