kimisi güç kuşanır
kimisi düş
kimi dişiliğini
kimi erkekliği
-at avrat silah- diyerek
ihanet nereye düşer peki
Neden halâ gelmedi, yoksa
Saati mi şaşırdı bu hıyar?
Gerçi hiç saati olmadı ama
En azından birine sorar.
Cebimde bir lira desen yok,
Devamını Oku
Saati mi şaşırdı bu hıyar?
Gerçi hiç saati olmadı ama
En azından birine sorar.
Cebimde bir lira desen yok,
Güzel şiirlerinizin benim yorumuma ihtiyacı yok ama izninizle yazım konusunda bir uyarım olacak...Sözcüklere 'ten,tan'ekleri takmanın (diyerekten v.b)Türkçe Yazım kurallarına uymadığını biliyorum,yanılıyorsam beni düzeltin lütfen.
Öyleyse İHANET; mahşere düşer... Ve hesabı sorulur elbet!.. Yeryüzündeyse; gözbebeğine düşer ihanet.. Kanar, kanatır.. Ama hep vardır!.. Ve acıların en acısıdır.. Bir demir leblebidir ki; yenmez, yutulmaz!.. Yine alt-üst ettiniz okuyan gözlerimi ve hayatı anlamaya çalışan yüreğimi.. Yüreğinize sağlık!.. @}--;---
Evet.. Hayran olmamak elde mi ki? Okuyanin ihanet etmesini imkansiz kiliyor. Ihanet edeni ise cehennemin kanya kuyusuna atiyor.
Nedir beni benden alıp götüren, bir yanda zincirlere dolayan diğer yandan kelebek kanatlarında uçuran şey ne.. Saklanmaya çalışan yada
ısrarla yangınlar çıkaran duygularda neyin nesi,
hiç böyle olmamıştı günlerin bu saatleri, hiç bu kadar bağlanmamıştı dakikalar saniyelere,
zaman hiç bu kadar hızlı akmadı, alıp götürdükleri değerli diye zamanın bitmesini istemeyen de kim.
Kim sessizliğine gömülüp çığlıklar atan, nereye gider bu yollar, sokak lambaları neden yanmaz,
kim karanlıklarına hükmetmek için söndürür
tüm ışıkları, ışıklar neden bir kişi istedi diye söner,
kim kalkar gider karanlığında o sokakların, kim bakar ardında gelen var mı diye, korkular mı geri döndürür, yoksa yalnızlığında dost aramışlık mıdır
geri çeviren hüzünlü yüzleri...
Kim katar kaldırım taşlarına sessiz ayak seslerini,
gidilen yer bir sevgilinin evimidir, yoksa bir fahişenin isterik çığlıklarının bulunduğu karanlık köşelermi...
Kimler dolaşır karanlığında bu kentin... sorgulamadan kimler ateş açarda öldürür ölümü,
ölüm kime bahşedilmiştirki bu kadar kolay harcanır ömürler. Kim alıkoyuyor sana gelmemi kim engelliyor.
Yaşam bir engelli koşumu kim kazanır
kim kaybeder bu sokaklardaki yaşamı. Karanlıklarından al beni bu kentin kendine kat...
Sonunda olmak istediğim şey ne bilmiyorum
ama sen sıkı tut ellerimi bende kaybolabilirim
sokaklarında bu kentin...
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta