küçüktün sen,çok küçük istanbul;
meddet ummacak kadar da küçüktün sen; göz yaşlarımdan..
denizin mi kabarıyordu,her ağlattığında beni?
tuzlu değildi oysa göz yaşlarım; kandı kan...saf kan..
yoksa; balıkların neyle,nasıl beslenirdi..?
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
