İhanet-III Şiiri - Muharrem Çetinkaya

Her yıl açar ayva,yaz gelir,
Dut ağacında dut,
İğde iğdesini sunar,
Kıskanmaz armudunu,armut…
İhaneti yoktur güllerin,
Vefasızın bağında açar!
Bir dilim ekmek versen,
Hatırlar seni yıllar geçse,
İhaneti yoktur,kapıdaki itin,
Böyle bir sadakat insanda yok!

Sırtına yükselen onca yükü,
Götürmem demez,
Üstelik bir de binersin üstüne.
Aç-susuz bıraksan da bekler kapıda,
_çoğu insanda var
Eşekte bile ihanet yok!

Doğa bize sunar bütün varını,
Keseriz,yok ederiz ormanı
Düşünmeyiz yarını.
Bilse insanın ihanetini
Acaba,
Arı toplar mı balını?

Biz insanlar ne yaparız bilemem,
Vefa uğruna.
Yapamadıklarımızı saysam yetiremem,
Cefa uğruna…

İhaneti biz yarattık,
Üstelikte,
Heveslere taparız.
İnsanız dedik ya;
Bizim işimizdir………!