İhanet çiçekleri, açtı bağrımda,
Çıban çıktı çıban, dört bir yanımda.
Bu hesap sorulur günün birinde,
Türklüğe hakaret kolay eylendi.
Görüldü mü? Daha böyle rezalet,
Ne günlere kaldık? şaşkınım heyhat!
Kimselerde değil, bizde kabahat,
Düşmanın kılıcı yeni bilendi.
Türküm demek bile suç kapsamında,
Mikrop dolu, kimisinin kanında,
İnceleyin pislik vardır geninde,
Ne tuttuysak yaktı, köz oldu bize.
Ne imiş efendim, Türküm demezmiş,
Doğruyum der ise yalan söylermiş,
Türk milleti sanki aptal sazanmış,
Herkesi kızarmış yağa bandırdı.
Bu ihanet çiçekleri besbelli,
Türklükle uğraşmak, hepsinin derdi.
Sövdürmem bilsinler veririm Ser’i,
Yerler gökler al kanımla dolsa da! ...
20NİSAN2008
Kayıt Tarihi : 20.4.2008 04:08:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiir; Türk Milletine,Türk'e, Türklüğe,küfür ve hakaretin kolaylaştırıldığı, uykusuz bir gecenin şafağında yazılan bir şiirdir.

Saygılarımla
TÜM YORUMLAR (2)