Daha kabuk bağlamamıştı yaram,
öylesine tazeydiki,kanıyordu derinden
ne çaremdin benim,nede çaresizliğim
ne idüğü belirsiz bir duyguydun içimde
karanlık gecelerime doğmayan güneştin
içtiğim sigaranın,dumanında zehirdin
hesabı sorulası bir ihanettin.
sen bir adım geldiğinde
ben deli taylar gibi koşar,
gürül gürül akan ırmaklar gibi coşardım
kendimi kaybeder umman gözlerinde,
kanatlanıp uçardım,hep bilinmezliklere.
En zayıf noktamdın benim,en büyük zaafımdın
yüreğinde esen,en ılıman rüzgardın
çocukca bağlandığım en saf sevdamdın
hoşcakal ihanet içeğim acı keder yurdun
ihanet kaderin olsun.....
Kayıt Tarihi : 17.9.2008 23:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!