İhanet Şiiri - Ali Arslan

Sarı çizgilerin arasında,
içimize düşen bir mevsimde solar hüznümüzün rengi;
sanki kırılan her bir ihanetin açmazına dolanırlar.

Kucaklardık oysa,
bir daha bir daha koşabilseydik,
kucağımıza dolan çiçeklerimizle kim bilir;
yaprak yaprak kanatlanarak,
göğüs uçlarının tazeliğinde
açan her bir baharla.

Salkım salkım yayılırdı saçları,
rengi buğdaya çalar;
gülüşü aynı ahenkle halâ yaşarken,
bu hâtıralarla;
uzaklaşan bulutların içine,
yağmur doldurmaya koşarlardı.

İnce bir sicim gibi durmaksızın düşer,
bir su gibi peş peşe gözyaşları,
sarı çizgilerin arasında.

Yaşamı çizgileriyle sınırlar ihanet;
ağır bir yükle binerek sırtına,
yazgısıdır,
gelir yapışır alnından her insana.