İhanet Şiiri - Metin Arbak

Evlenecektik ikimiz.
Evimizi görmeye gidecektik seninle.
Kapıdan içerilere kadar güllerle döşenmiş olacaktı her yer.

Anam, babam, kardeşlerimle tanıştıracaktım seni;
Sonra elele dolaşacaktık şehrin sokalarında.
Şükredecektik Allaha yarattığı şu sevgi ne güzel şey diye.

Şaçlarında güllerle;
Başında omuzlarında tüllerle, inanılmaz güzel olacaktın.
Doyulmaz kokulu yanaklarından öpecektim senin,
karım olacaktın benim, ve kanatsız bir melekle evlenmiş olacaktım ben.

Nereden bilebilirdim; bu kadar güzellikler içinde,
o güzel kalbinde bir noktanın soysuz kaldığını
ve sen hiç sebep yokken bir vuruşta yıktın bir efsaneyi
tüm güzellikleri ve yer yüzündeki cenneti.

Senin o içindeki soysuz nokta; uzaydaki kara bir delik gibi yuttu her güzel şeyi.
Beş paralık bir sükse için; rezilcesine gittin,
pahalı mücevherlere, lüx hayata sattın kendini.
Dünyadaki hiçbir şeyin satın alamıyacağı sevgimi ve mutlulukları, kahrolası ihanetinle yıktın sen.. kahrolasın.