Gülüp eğlenmeliyim, tekrardan gülebilmeliyim,
her şeyi unutup sineye çekmeliyim,
belki de doğrudur belki yanlıştır.
en sonunda ağaç kurur insan ölür...
yanlıştı yaptıklarım gayet biliyorum.
hatamdır köpek gibi sadakat duymam,
aptallığımdandır körü körüne inanmam,
o aşk... sinsi bir yılandır biliyorum...
bir ağacın gövdesinden dem vurması,
sapının kendinden olan baltadan gam yemesi,
benim sevgimle beni vurması gibidir.
öyledir ki en sevdiğinden zehir içmek gibidir.
Kayıt Tarihi : 8.2.2025 23:59:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Şairin İhaneti ilk kavradığı zaman yazdığı şiirdir İhanet
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!