İhanet Şiiri - Aygül Zade

İhanet

Bir geceydi sessiz, yıldızlar bile küskündü,
Gözlerimde biriken yaş, dilimde ismin düğümdü.
Sen sevdim dedikçe, ben inandım delice,
Meğer her sözün zehirmiş, akarmış içime ince ince.

Kalbime konuk oldun, sanki misafir değilmiş gibi,
Öyle yerleştin ki, bir ömürlük sandım seni.
Ama sen, o kalbin anahtarını başkasına verdin,
Ben kapı beklerken… sen içeriyi başkasıyla sevdin.

Ne gece kaldı bana, ne gündüz aydın,
Bir gülüşünle yandım, bir susuşunla dağıldım.
Hani "benimsin" derdin, hani "bir tek sen"din?
Demek ki herkes gibiydin… belki onlardan da beterdin.

Aynı mesajı başkasına yazmışsın meğer,
Aynı yalanı bana da, ona da…
"Senin için yaşıyorum" demişsin,
Ama kalbin çok sesli bir sahneymiş, ben fark edemedim daha.

Sana inanan gözlerim utandı aynalardan,
Dilim sustu, kelimeler isyan etti dudaklardan.
Yalancı bir sevda bıraktın ardında,
Ne iz bıraktın, ne de özür… sadece kırık bir anda.

Dost bildiklerim bile güldü arkandan,
“Biz demiştik” dediler…
Ama ben sustum, çünkü aşkın gururu yoktu,
Yalancıya sığınmış bir kalbin onuru yoktu.

Sen sevmeyi bilmiyordun,
Sadece sahip olmayı istedin.
Güveni oyuncak ettin ellerinde,
Ve ben o oyunda kaybettim kendimi bir bilmeden.

Ama bir şey öğrendim senden:
İhanet en çok sevene dokunur,
Ama sonunda en çok seven ayakta kalır.
Çünkü onun kalbi kırık olsa da temiz kalır.

Şimdi yoluna gidebilirsin,
Kendinle baş başa kalırsın.
Çünkü senden bana kalan ne varsa,
Hepsini gömdüm;
Adını bile almadan, ihanetin utancıyla…
Şiir AygülZADE ✍🏻

Aygül Zade
Kayıt Tarihi : 22.6.2025 22:31:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!