İhanet Şiiri - Mavi Nihani

Çakıldı hezimet çivisi avuçlarıma.
Karşımda baktığım
Acı çeken gözü yaşlı bağıra
Bir türlü inanmadım!
Kalbi param parça eden
Bu beşeri hastalığa...

Dikenli kollarında çarmıhın
Şimdi ben varım artık
Ve karşımda gördüğüm
Gözlere sinmiş
Nefislerde gizlenmiş
Kapkara bir hayalet
İHANET!!!

Yakarır yine de göklere
İnsaf...adalet...
Kanamış çökmüş sıkışmış göğsümden
Fışkırıyor kan
Fışkırıyor merhamet...
Nasıl görmez!
Nasıl bilmez!
kör alem
Şeytan nefesi bu sinsi cehalet.

Yoksa Habil öldüğünde
Tüm insanlıkta doğmadan
Çoktan ölmüş mü?