Ne sardunya kırmızıyı
Ne papatya sarıyı
İnkar eder,
İliğinden çıkarken
Dikeni gülün,
Yüzlerce soğuk namlu üzerime çevrildi,
Yüzlerce demir tetik aynı anda gerildi!
Anne, beni söğüdün gölgesinde vurdular,
Öpmeye kıyamadığın oğlun yere serildi.
Üşüştü birer birer çakallar üzerime,
Üşüştü her bir yandan göğsüme, ciğerime.
Devamını Oku
Yüzlerce demir tetik aynı anda gerildi!
Anne, beni söğüdün gölgesinde vurdular,
Öpmeye kıyamadığın oğlun yere serildi.
Üşüştü birer birer çakallar üzerime,
Üşüştü her bir yandan göğsüme, ciğerime.
Budanınca daha güzel açar güller çiçekler ...
insanlıkla başladı ihanet...
Yüreğinize sağlık selam saygı tebriklerimi sunuyorum
İhanet doğada bulunmuyor katılıyorum.
Çok teşekkür ederim ziyaretiniz için.Saygı ve selamlar sunuyorum.
"Öz..."
Maya ya da...
O, bozuk olması yeter!
Yoksa ihanet "olağan" hale gelir,
Sulanır,
"Değersizleşir", her şey gibi...
Tebrikler "öz şiire" Serpil Hanım...
Özünden ayrıldıkça oluyor olan.
Çok teşekkür ederim değerli katkılarınız için Mustafa hocam.Saygı ve selamlar sunuyorum.
Bu şiir ile ilgili 12 tane yorum bulunmakta