Bir bilinmez soğuk mavzer namlusu
Yanan şakaklarında ürperir
O ömrün baharını zehreden
Tetiği çekmeyen ellerdir
Atiye atılan adıma kurşun sıkılır,
Başlarında beyinlerin duman
Silah sesi değil bu ses,
Feryadımın iniltisidir yankılanan
Yıldızlardan ışık,
Kör kuyudan umut çalmadım
Görünene, uzanana uzandım,
Bağlandım doğruluğa insanlık adına
Anlık zevkim için alçalmadım.
(Ağustos, 1976)
Kayıt Tarihi : 20.2.2023 14:49:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İhsan Kurt](https://www.antoloji.com/i/siir/2023/02/20/ihanet-546.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!