Sözcükler ihanet etti bana
Zar zor toparladım cümleleri
Ama ağzımdan çıkanlar
Söylemek istediklerim değildi
Farkındaydım herşeyin
Ama yine de saf ayağına yatıp
Endüstriyel yalanların hurdalığında
Asaletimden sustum sonra.
Ellerimle kalemin örgütlediği harfler
Yazılması gerekeni yazmıyordu bir türlü
Oysa öyle öğretmemiştim ellerime
Çünkü öyle öğrenmemiştik
büyüklerimizden
Üstelik bütün öğretileri boşa çıkan ustalarım
Beni yalanlamışken ulu orta
Ayarı bozulmuş dizelerde geçiyorsun diye
Sineye çekip herşeyi
Senin hatırına
sahiplendim
tüm arızalı şiirleri.
Gözlerim ihanet etti bana
Baktımlarım gördüklerim değildi
Cahilliğime verip her seferinde
Yine de güvendim uyanık gözlerime
Geri dönüşümsüz yanılsamalardan
Tek kullanımlık yarınlar topladım
Son bir şans diye diye
Kullanıp atıyorum
depozitolu umutları
her gördüğüm sende.
En çok da yüreğime gücendim
Boş bulundum, tongaya düşürdü beni
Yoksa sen sevilecek biri değildin
Şimdi tüm bu ihanetlerin gölgesinde
Seni nasıl seviyorum bir bilsen
Bir bilsen ne güzel olurdu
Tüketim çağında bile
Kolektif yaşamak sevdayı...
Silifke
25.09.2020
Kayıt Tarihi : 19.1.2021 00:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!