Senden sonra baya şise devirdim ama
Sonunda bende devrildim, üstelik zordu baya
Yeniden doğrulmak ve yeniden kalkmak ayağa
Sahte gülücükler satabilmek yalan dünyaya
Tutanaklara geçmemişti gece yarısı sorgu
Yok suça dair ne bir iz ne de bir bulgu
Dalışlarımda düş kırıklarıyla kurulu bir ordu
Üzerime geliyordu , saat dördü on geçiyordu
Elimde kalemim mızraktı, kafiyeler kalkanım
Hadi umudum son kez yerden kalkalım
Okyanusların ortasında boş bir sandalım
Sallanırım başa döner , aldanırım.
Kumbaramda birikmiş o küçük acılar
Kocaman bir ayrılığa dönüştü ve başladı kaygılar
On ikiden vurulmuş onca saygı var
Hala ordalar , oradan ayrılmadılar.
Ayrılmak istemez alışmış gönlüm, sayenden
Yıkık dökük yangın yeri içim, matemden
Sorma bana susar dilim, metanetten
Yana sukunetten gönlüm, sebebi ihanetten.
Kayıt Tarihi : 28.8.2025 09:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!