İhanet Şiiri - Nebahat Efeoglu Gür 2

Hüznüm gölge olmuş bedenime
İzler beni adım adım gittiğim yerde
Başımı dik tutar yinede eymem öne
Belli etmem kederimide derdimide...

Ensemde ihanetler bir soluk
Can olan canlar bile yola durur
İnandım güvendim ya hatam budur
Yüreğim gözyaşlarıyla oyuk oyuk

Doğruya okyanuslar kadar mutluluk
Damla kadar mutsuzluk
Nerde bunu dileyen dostluk
Tepetaklak olursun denilince unuttuk

Para etmeyen bu dünyada
Özünü kaybetmişlere şaşıyorum
Hele o insan kardeşin olunca
Taşımak daha da zor çünki yaşıyorum

Hayat denen bu merdivende
Basamakları okuyorum
Öyle günler gördümki
Yüreğime acı gerçekleri dokuyorum...

( 2001 )