İhanet adını mıh gibi kazır benliğe silsen silemezsin unutsan unutamazsın.
İşte bu yüzdendirki hayat affetsede yürek affedemez çünkü affederse kendi ihanetini yaşar. Sen dünyayı toz pembe sanırsın oysaki "toz gri kahve" arası birşeydir. Yaktığın her saniye için bin yıl pişman olsanda, bir kibrit yanığı acısı gibi değildir. Görünen ateşi kibrit in yaktığıdır aslında ne yazıkki alevler tüm (mahalleyi) bedeni sarmıştır itfaiye bile faydasız kalır iş o zaman. Sen kendi ihanetinle kal ben kendi........ hayat devam etsede ten yanmıştır bir kere acısı sürecektir mahşere. saygılarımla Kayıp kentin varolmaya çalışanı...
Kayıt Tarihi : 23.9.2014 18:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!