İhanet Şiiri - Emre Yükselen

Sana susadım,
Kendi canıma yavaş yavaş kast ediyorum.
Sigaradan farkın yok!
Bırakamıyorum...

Sana kırgınım ve bir o kadar da kızıyorum,
Belkide artık senden nefret ediyorum,
Bir yandan da kıyamıyorum.
Kendi ellerimle yaktığım ateşte yanıyorum...

Gördüm ki, bakarken utandığım gözler başkasını arıyor,
Duyunca mutlu olduğum o ses, içimde bir kin uyandırıyor.
Bir bilsen dünden beri içimde ne fırtınalar kopuyor,
Söylemem, uzak tut pis ellerini, istemem!

Saat gecenin kaçı oldu diye kalkıp bakmam artık,
Bugün geç mi kaldı, şuan ne yapar, nerede, kiminle... umurumda da değil.
Soracağım soruyu sormama gerek kalmadı,
Öyle bir yanıt verdin ki aslında, böylesi hiç olmadı...

Kaç bahar geçirdi bu gül solmadı,
Kimi zaman hüzünlendi, kimi zamanda ağladı,
Her ağladığında kokusunu da saldı,başkalarında hep tebessüm yarattı,
Bu yaptığın ihanet sana hiç yakışmadı...