İhanet Şiiri - Ufuk Güney

Değermiydi bir vafasız uğruna
Beni terk etmen
Değermiydi bir kitapsız uğruna
Başımı yerlere eydirmen
Susma konuş benimle
Nereye kadar kaçacaksın benden
Eninde sonunda
Kader karşına çıkartacak beni

Hadi benden kaçtın farzet
Birlikte yaşadığımız
Hatıralardan nasıl kaçacaksın
Ulan biraz mert olmayı bilseydin
Biraz adam gibi sevmeyi bilseydin
Gözümü bile kırpmadan
Sana ömrümden ömür verirdim

Erken pes ettin aşkı yaşamaktan
Çok yazık oldu ikimizede
Peki şimdi mutlumusun ellerin elinde
Oysa sana ömrümü vermiştim
Adam gibi sevmeyi bile bilemedik
Bumu senin aşk dediğin şerefine illet
Bumu ulan bumu susma konuş benimle

Hiçmi merhametin yoktu senin
Hiçmi yüreğin sızlamadı
Sırtımdan sinsice hançerlerken beni
Nasılda hiç acımadan kıyabildin
Bu kutsal sevgimize
Hala aklım almıyor
Sanki Dünya başıma yıkılıyor
Yaptığın ihanet aklıma gelince

Felek vurmuş birkere bana tokadı
Hangi yöne baksam ihanet
Hangi yöne baksam uçurum
Dört bir tarafım ölüm kokuyor sanki
Bak yine sensizliğin ertesindeyim
Güneş bile inan eskisi kadar ısıtmıyor beni
Ne zaman seni düşünmeye kalksam
Sanki aklımı yitiriyor gibiyim
Kalbim duruyor zaman duruyor sanki
Yaptığın ihanet aklıma gelince...