Gün doğar… gün batar…
Meşelikte ateş böcekleri çakar,
Cehennem yüreğimde kozlerın savar,
Bir ben var içerimde, herşeye çatar.
Ne mazi ne gelecek, yıkılsın heves,
Sığamam bu dünyaya, daracık kafes,
Duyulamaz orda ses, ne de bir nefes,
Bir ben var içerimde, herbirşeye ters.
Sırtımdan çok oldu dağlı hançer çakalı,
Ne vuranı bilirim ne vurduran çakalı,
Durdurmak zor olsa da, damarda dolaşanı,
Bir ben var içerimde, kendine başaşşağı.
Ne çaldım ne söyledim, damağımda geveni,
Koydum nem varsa kalan hazırladım heybemi,
Bu gidişin sonu yok; deme sakın ”demedi ”
Ne olurdu demeseydim, demem lazım geleni.
Kayıt Tarihi : 26.11.2011 05:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!