İhanet Şiiri - Ömer Hasanusta

Korkmuyor musun' diyerek, sözlerini yarıda keserken geç kız, delikanlı henüz aşk dolu cümlesini tamamlamamıştı.

Şaşırdı!
Sustu!
Konuşamadı!

Neden? diyemedi.

Bir süre kendine gelemedi!

Ve buz mavisi bir yürekten rengine yakışır heceler döküldü, delikanlının kızıl gönlüne.

'Ya bir gün gidersem? '

Neydi bu şimdi?
Çokmu gerekliydi?
Yoksa sadece saçma bir bilmecemiydi?

Bilemedi!

Sustu! Konuşamadı!

Cevap bulamadı?

Arkasını döndü ve önüne aldı anılarını.

Bulamadı!
Nerede aklının karıştığını!
Huzurun neden eline yüzüne bulaştığını!

Nemli gözlerine bir fotoğraf karesi takıldı,
Ve o an neden burada olduğunu anladı.

Aslında;

Tüm bunlar yaşanmamış bir gerçek!
Ama gerçekleşmiş bir yalandı!

Gerçek ise fotoğrafta yer alandı!

İhanet!