İhanet Şiiri - Adnan Onay

Sen gidince yollar kapıma geldi
Binbir surat dökerek beni kovaladılar
Sonra:
unutulunca yağmur dualarımız
Ayak bileklerimi kestim eklemlerimden

Nasılsa ilk değilim sevda bayırlarında
Nede son alevleyen kibritim sen olmuştun
Bu devran ademden kalma cep cüzdanımız
Kazınmaz soy ağacımız bizim

Sert bir ıslık çalıver olup bitsin herşey
Yıkılsın pencereler yakılsın örtüler
Gün doğar
Kalp çırpması ay hırsızı bilinir
Ve tüm ağıtlar ceplerinden delinir

Şimdi sandukamda sen
Bir idam mahkumusun
Aynalar iki büklüm
İhanetinle suskun