İhanet! ! ! Şiiri - Cihat Şahin

Getirdin mi gelirken, zerre emlak yanında?
Getirmedin mademki; edemezsin temellük?
Yoksa genin mi bozuk, hilemi var kanında?
Gasp edersin ne için, Allah’ınken bütün mülk?

Malik-ül mülk O, ise; tüm memalik emanet!
Öyle ise gönlünce, yapamazsın harcama!
Dedi mi ki Malikin; “israf edip, duman et! ”
Demediyse kork ondan, malı boşa harcama!

“Benim”(!) dersin bedene, senin misin sen sahi?
Halk mı ettin gövdeni, lakitamı yoksa o?
Kendi kendin yaratan, var mı arzda bir dahi?
Yoksa öyle birisi? tek Halık var, o,da; O.

Madem böyle hakikat; teveccüh et o, bire!
Odur her tür tazime, layık olan sahibin.
Sakın etme iltifat, yalan, yanlış tabire!
Yalanlardan din olmaz, Hak kitapta sahi din.

İlah etme hevanı, kulluk etme hevese!
Bunun adı kitapta, bil ki; Hakka ihanet!
Şu gerçekler hakkında, etme sakın vesvese!
Yoksa adın deftere; geçecektir muhannet!

Cihat ŞAHİN
16.10.2010-İZMİR