Bir gün bakarsın
İçinde kocaman boşluk
Nasıl dolar bilemezsin
Bir serçe ürkekliğinde korkarsın
Ararsın
Ne aradığını bilen bir kaşif edasında
Koyulursun yolculuğa
Yolculuk heyecan verir
Bir şeylerle doldurursun boşluğu
Düşünmek istemezsin bıraktıklarını
Önüne bakmak istersin
Üzülmek istemezsin
Oysaki o boşluk dolmaz
Haykırırsın içindeki boşluğa
Ekosu kulaklarımda sen sen diye çınlar
Eksiklik hissedersin
Terk edersin
Kaçmak istersin
Ama boşluk bırakmaz peşini
Yutar bütün anıları seni beni bizi
Karadelik gibi
Sebepli sebepsiz hayal kırıklığı
Kesip atamazsın içindeki beni
Sıkıntı yüreğine çöker
Köşedir yürekte daim
Eksikliğini hissedersin
Hissettiğin boşluk sevgisizliktir aslında
Kurtulursun kurtulursun
Doldurduğunda boşluğu
Aradığını bulursun ya da zannedersin bulduğunu
Bu doluş ihanetin kendisidir aslında
Bilesin
Kayıt Tarihi : 30.6.2010 20:36:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
duygular
![Mahmut Karahan](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/06/30/ihanet-317.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!