İhanet bu, benzer ağu karışmış şekere
Isırılmaz mümin bir delikten iki kere
Yine yanıldık diyorsan sen her zaman
Önce sen düşün taş değmişse tekere
Fazlası zarardır bilesin iyi niyetin
Üzülürsün farkına varınca ihanetin
Çabalama boşuna yaranamazsın kula
Kaybedilince senin anlaşılır kıymetin
Bekleme vefayı, alkışı insanoğlundan
Menfaati bittiği an uzaklaşır yanından
Tek bir derdin olsun, o da Allah rızası
Yaradan varken ne umarsın kulundan
Her yanında olanı dostun sanmayasın
Kula güvenip de sırtını dayanmayasın
Düşersem eğer tutarlar elimden diye
İyi gün dostlarına sakın aldanmayasın
Varken gücün baş üstünde tutulursun
Kaybedersen bir köşede unutulursun
İnleyip, sızlanıp, ağlayıp durma yine
Giderse gücün bu dertten kurtulursun
Elbette ki senin de hakiki dostların vardı
Dostun, menfaati yok iken yanında olandı
İnsanları geçirmek kolay değil süzgeçten
Gerçek olan süzgeçte, birkaç tane kalandı
(18.03.2016)
Kayıt Tarihi : 25.4.2018 11:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!