İhanet Şiiri - Doğan Biçer

Ben aşkımı kalbime gömdüm
Ben aslında severken öldüm
İhanetin en büyüğünü gördüm
En büyük acıyı tattı şu gönlüm

Zalimler attılar bir düğüm
Yüreğim burkuldu nasıl ağlamasın gözüm
Oysa her gün bakıyordu onlara yüzüm
Demekki hiç bir yerde geçmiyormuş sözüm

Seviyordum onu bumuydu tek suçum
Sevdiğimi elimden alıyorsunuz bu nasıl zulüm
Mutlumusun gülermi artık yüzün
ALLAH görüyor bunları gerisini sen düşün

Kanadımı kırdınız benim sonum ölüm
Sen ağlama belki öbür dünyada kavuşuruz gülüm
Bunun sonu böylemi olacaktı üzgünüm
Seni canımdan çok seviyorum bunu unutma ELA GÖZLÜM