Geçti cicim ayları, gittiğin yer neresi?
Gönlümdeki o sızı gece vakti sen miydin?
Gözümde film şeridi ihanet her karesi!
Kıyamet koptu sanki mahşerden bir gün müydün?
Benden farklı ne buldun o baktığın gözlerde?
Yoksa çok mu güzeldi, ya da daha anlamlı?
Zaten yalan kokardı verdiğin tüm sözlerde!
O yüzden tüm sözlerim sana karşı ünlemli.
Bende parantez çoktu, sen kendin akladıkça...
Biliyordum bir aşkta kaçmak, kaçamak yoktur.
Hep şüpheleniyordum beni yasakladıkça;
Çünkü bozuk insanın düşüncesi hep şektir.
Ehil insan kapıyı hızlıca çarpıp gitmez!
Çarptığın o kapıya döneceğin de olur.
Bir soru işareti bile bırakıp gitmez!
Alacağın ah ile gelir de seni bulur.
Son noktayı koyarken bakmadığın bu yüzü;
Aklın varsa rüyana bile bir daha sokma!
Ne ise dilindeki, odur insanın özü;
Sende laf çok idi de, sevda bildiğin çakma.
Kayıt Tarihi : 13.6.2014 23:02:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!