İhanet Şiiri - Kemal Uçar

İHANET

Keşke hiç
İhanet etmeseydin,
Ya da
İhanet ettiğni hiç bilmeseydim,
Baharı beklerken ömrümüz
Solan yaprakların
Sararan eylüle dönüştüğü gibi
Hazan çöktü üzerimize,
Bin yıllık sevdaydı
Yürğimdeki nazlım
Nasıl kıydın yeni doğan yediverenimize,
Ben sevda ekmiştim
İhanetmi biçecektim,
Ben umut beslerken
Kan güllerimi yetiştirecektim,
Senin içine onurlu sevdayı
Ekebilseydim
Benim içimde
Kor kor yanan
İhanet ateşi olmayacaktın,
İçi geçmiş köhne insanlara
Meze olmasaydın
Kokuşmuş kirli sözlerin ışığında
Sereserpe uznmış
Kirli bir paspas gib çiğnetmeseydin
Deden yaşındaki
İnsan görünüşlü
Mahluklara

Hâla ince bir fidan olacaktın
Koklamaya kıyamadığım gülüm
Uğruna baş koyduğum
Can yoldaşım hayat arkadaşım eşim
Şimdi bütün sevdalarımı
Aşklarımı bir bir asıyorum
Ve sana ihanetini haram ederek
Bütün günahlarını
Bu dünyada
Sana ödetmeyi
Vaad ediyorum …