İhanet Şiiri - Hüseyin Gazi Göktepe

Alaca karanlığı hiç sevmem. Ya zifiri karanlık olmalı ya aydınlık her yer
Acıyı tadınca insan en derinden tatmalıki
Acılar dinince mutluluğu her bir zerresinde
hissetsin
Öyle yaşamalı ki insan, gülünce gökyüzü aydınlansın
Öyle ağlamalıki, hava bozmalı birden da
Yağmur eşlik etmeli göz yaşlarına
Öyle sevmeliki insan, Tanrı kıskanmalı sonra
Tanrı kıskanınca sevdiğini alır birden
O yüzden ayrılıklar
Çünkü ihanettir sevmek aslında
Öyle bir ihanetki, önce kendine bu ihanet
Sonra tüm sevdiklerine
Sevdiklerine verdiğin bütün muhabbeti söküp
Bir serapa feda etmektir
Sevmek aslen ihanettir