Gönül bahçeme sevgi tohumu ektim,
Sabır aşılayıp,gözyaşımla suladım,
Büyütürken ne acılar, çileler çektim,
Umutla sevdana yürüdüm adım adım.
Sevdam büyük,alev alev aşkınla yandım,
Delicesine yaz yağmurunda ıslandım,
Söylediğin yalana bile bile kandım,
İhanetinle derim uykumdan uyandım.
Nazın nafile,artık umudum kayboldu,
Ölmeden ölürken gönlüme ışık doldu,
Arkama bakmadan gitmek en güzel yoldu,
Aşkın yüreğimde kül,mazimde toz oldu.
Pişmanım içimde Salih kaldı demişsin,
Benden ayrılmanın acısını çekmişsin,
Bir gün döner diye umutla beklemişsin,
Düğünde herkese mutluluk dilemişsin.
Kayıt Tarihi : 20.12.2006 09:50:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Salih Kocabaş](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/12/20/ihanet-139.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!