Umutlarım üşüdükçe en çok kendime sarılmayı öğrendim
Birde kurak toprağın tohumu atılmamış fıratına sarılmayı öğrendim.
Düşlerimde darı ambarım yoktu
İhanet kapımdan geçmedi...İhaneti Yaşayana kadar
Bana gül yüzün solmasın dedilerdi
Bin gülücük tükettiler gülüşümden
Şimdi gülüyorum hep yarım hep eksik....! !
zulfiye
Hüseyin YükKayıt Tarihi : 21.7.2006 02:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)