Masallarla büyüdün, serpildin atıldın sen de hayata
Işıltılı bir gelecekle, karıştın aşk'ın yaşam karelerine
Benim devlerim, senin prenslerinle savaştılar buncadır
Terli bir fanila gibi rüzgâra tuttuk kanlı urbalarımızı...
Yıllardır masallar anlatıp durduk sevda adına birbirimize. Kanımızda çıralar tutuşurken, bedenimiz titrerken yalnızlıktan, hiçbir şeyi sevdamızdan üstün bilmedik. Rüzgârın titrettiği yapraklarca güllerle bekledik birbirimizi. Çiçekler ektik kıraç topraklarımıza, büyütemedik.
Buncadır alevsiz bir yangınla yandık biz. Aynı yüreği, aynı beyni taşırken, aynı sevdayı duyumsamadık. Benim masallarımdaki dev'ler, senin hikayelerindeki prensler durmaksızın savaştılar kendi krallığının vahşi ormanlarında. Terleyince bir kenara atılan fanila gibi rüzgâra tuttuk kanlı urbalarımızı. Korkularımız girdaplarına çekilince bu deryada ne kadar yalnız kaldığımızı hatırladık, pamuk prenses'in yedi cücelerinden şevkât diledik.
Sürekli bir aldanış bir daha bir daha
Hiç bitmeyecek gecelerden bir sabaha
Çikabilmek ve sevmek durmadan usanmadan
Konuşmak konuşmak gözlerle fısıltılarla
Anlamını anlayamadan sunulanın... Sorguludur bakışlar... Kararsızdır dokunuşlar... İğreti kalır aşk... Yüreğine sağlık Selahattin bey... Tebrikler... Sevgi ve saygıyla...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta