İğreniyorum Şiiri - İbrahim Halil Demir

İğreniyorum insan görünümlü canavarlardan
Bazıları öylesine alçalmış ki farkı yok davarlardan
Mecbur olmazsam vallahi çıkmam evimden
Zira çok korkar oldum gölgesi olmayan duvarlardan

İğreniyorum sağ gösterip sol vuranlardan
Zalim olup da mazlumun önünde duranlardan
Er veya geç yüce Allah intikamını alır
Şerefi ve namusuyla yaşayanlara pusu kuranlardan

İğreniyorum vaaz ettiklerini yaşamayanlardan
Allah ve Peygamberimiz anlatıldığında coşamayanlardan
Affetmeyeceğim asla hakkımı da fazlasıyla alacağım
Boynu bükük yetim bir çocuk misali beni ağlatıp da ağlamayanlardan

İğreniyorum saf duyguları sömüren sahte izimcilerden
Envai türlü nimetlerin karşılığında şükretmeyen bencillerden
Dinler içinde en mükemmel dinimiz olan İslam dinini
Yanlış anlatıp gerektiği gibi yaşamayan yobaz gericilerden

İğreniyorum çocuklarını helal rızkla beslemeyen babalardan
İnsanlığın yararına gösterilmeyen yorgunluk ve çabalardan
Zemheri soğuklarında tir tir titreyen yufka yürekli birini
Durgun sularda seveni sevdiğine ulaştırmayan dubalardan

İğreniyorum atalarımızın kemiklerini sızlatanlardan
Suya sabuna dokunmadan mangalda kül bırakmayanlardan
İki samimi arkadaşın arası bozulduğunda
Ellerinden geldiği halde bile bile arasını yapmayanlardan

İğreniyorum kasıla kasıla yürüyüp kibirlenenlerden
Muhabbet atı varken husumet atıyla dört nala gidenlerden
Elimde değil onların adına insanlığımdan utanıyorum
Hatiplikleriyle ben gibi saf insanların akıllarını çelenlerden
15/Ocak/2009