İğne Deliğinden Süzdüm Sevdamı

Sana her baktığımda, her aklıma geldiğinde yüreğim üşür inceden titreyerek. Can veren bir kuşun çırpınışı gibi çırpınır durur bin bir sorular içerisinde. Yükseklerde dolaşan ruhum, konu sen olunca toprağa düşer cansız bedenimle sanki.

Emsalsiz bir zaman bileşimindeyim sanki. Sağım solum, dört bir yanım, havam suyum sen. Yüzüm seni yansıtan ayna aslında ve bana bakan seni görüyor her defasında. Öyle bütünleşmişim ki; adını zikretmesem havasız, sesini duymasam umarsız kalıyorum. Enteresan bir zamanda mucizevi sevilerle yaşıyorum şimdi.

Hasretinin içimi yakışı güneşte olsaydı terletirdi onu. Güneşin terlemesi; içimdeki buzulları buhar etti yalnızlığa inat. Canımın parçası, gözümün dalgınlığı, yüreğimin yangını, aklımın kaldığı sen. Yetiş artık ne olur, söndür kül olmadan bendeki hasretini. Kainatın nehirlerini, denizlerini serpsen yüreğime sönmez hasret yangının. Bunu bir sen başarabilirsin, bir sen.

Senli düşüncelerim mıhlanıyor beynime, gözlerimi zorlayan uykuma baş kaldırırcasına. Geçmişte kalan kaderlerim seninle yön değiştirdi, kapattı kepenklerini. İğne deliğinden süzdüm sevdamı sana dair, süzdüm ve şu an ellerine teslim ediyorum. Al istediğin gibi yoğur, şekil ver senle dolan bu yüreğe.

Yıkıntılar arasından var ettim tekrar yüreğimi.Umarsızca çareler ararken geleceğe dair, son bir kez daha dedim, hadi kalk ve yaşamaya, hissetmeye çalış. ‘’Güneşin yüzüme vuruşları karanlık olmasın ne olur’’ diyor yüreğim. Böylesi kaygılarla yüklü yüreği sana teslim ediyorum. Veee…

Ağustosun son çeyreğine kazıyorum adını yine, sende benimle dol imkansızım diye…