Bugün dostumu aradım
Epeydir görüşememiştim
Galiba biraz iğnelemiştim.
Hey ölü müsün, diri misin
Bir yoklayayım dedim
Bir çuvaldız batırdım
Yerini buldu sanırım
Sağmışsın çok sevindim...
Allah daha versin efendim
Ağzının tadını bozmasın
Dedi çuvaldızı niye batıyorsun?
İğnele yeterli olurdu kardeşim! ..
Dostum alınma hemen,
Dinle bakalım beni neden?
Bizim yaşımız geçmiş artık
İğneler deriden içeri girmiyor
Derilerimiz kabuk bağlamış
Yağ bağlamış illaki çuvaldız istiyor
Belki de yarın çuvaldız da yetmeyecek diyor?
Çok fazla iğnelersek,
O zaman alışkanlık yapıyor,
Bak topluma, hiç uyanıyor mu?
İğneler, çuvaldızlar fark ediyor mu?
Neyse, yürüdüğümüz yollar dikenli
İkide bir oraya buraya batıyor..
Bazen arada çuvaldızlarda oluyor
İnsan istiyor ki yollara hep gül döşensin..
Ama her zaman gül mevsimi değil bilesin
Diyebilirsin gül her yerde var
Ama bilir misin onlar yapaylar
Onlar bizim güllere benzemez
Bizim güllerin dikenleri var..
Desen ki, gülü dikenden ayır ver
Derim, dikensiz gül, güle mi benzer?
O zaman gül olmak gider..
İnsan mest olur kendini kaybeder
Ama gül dedin mi?
Hem mest eder,
Hem insanı zindeler,
Zaten onun için değer eder..
İnsanı dik tutar
Öyle kaybolma
Yok olma
Dalma, dalgalanma
Yoktur gül yolunda
Gül yolu hatırlatır
Dikenlerim var benim
Kaybolanlara batırırım
Yaban gülü gibi,
Tam doğal..hakiki.
Yalandan riyadan uzak
Hormonlu değildir yani
Hemen solmaz onlar gibi
Kaybetmez tazeliğinden
Daha sevgiliye götürmeden
İki gül farkının farkını,
Yapaylıkla doğallık anlamını
Gönül gözü olanlar görür
Farkı görenler yalanları söndürür
Özgürlük yollarına gül dökmek
Hele gülün dikenlerini temizlemek
Mümkün değildir hiç biline
Özgürlük yolu çok dikenlidir yürüyene! ..
Özgürlük yolunda
Yapay güller yoktur
Doğal güllerde
İğneler çuvaldızlar
Gibi sivri dikenleri boldur! ...
Özgürlük yolu dostla yürünür
Dostta riyakârlık yoktur,
Dostta hem övgü, hem yergi olur
Dost, dostunu övülecek yerde över
Dost, dostunu yerilecek yerde yerer
Dost istiyorsan pohpohlasın sadece
O sadece riyakarlıktır dostum biline! ..
İnsanım riyakârlığa savaş açtım
Acı gerçeklere kucak açtım
Yalanımı yüzüme vurana bağlandım
Yalanımı gizleyip övenden uzaklaştım..
06.06.2006 - İzmir
Mehmet ÇobanKayıt Tarihi : 6.6.2006 09:45:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu nasıl değişir ki? Eğer insanlardan dost istiyorsak yanımızda, gerçekleri söylediğimiz zaman kimse kalmıyor. Yalnız kalmamak için yalan üzerine mi olmak gerekiyor?
Tebrikler üstadım.
Mehmet Özer2
gerçek dostluğun değerini, gerçek dostun acı ama doğruyu söylediğini,
gülün dikenleriyle değerli olduğunu ve az ama öz olan her şeyin değerli olduğunu
sözün özü...
aslolan insanlıktır gerisi boştur demenizi ve anlatımınızı kutluyorum
saygıyla
Gerisini sorarsan ,bol keseden atandır.
....demek istedim bu şiirine yorum olarak..
Tebrikler Mehmet bey ..saygılarımla.
TÜM YORUMLAR (5)