sonra iğneciden kaçtık nurayla
köyün girişinde bir evin
kümesine saklandık
yumurtadan tavuğu kaldırırken
horozca gagalandık
samanlığa sığındık sonra
küçüktük
küçücüktük
iğne atsalar bulamazlardı bizi
ama iğneden çok korkardık
saman balyasının üzerine çıkıp
kelebeklenen camda
kolaçan ettik etrafı
küp hüsne o an kapıda
sarıldık nurayla
korkunun kollarıyla
teşekkür ettim içimden
o iğneci ablaya
derken küp hüsne gelip
yakaladı bizi
ne kadar anlatsak da
yemedi iğnemizi..
Kayıt Tarihi : 22.1.2020 16:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!