İgeme Bitigi Şiiri - Ediz Gündoğmuş

İGEME BİTİGİ
Ey Arapoğlu; Kulağını aç, sözümü işit, haddini bil!
Bu yazdıklarım sana gözdağı yahut hiciv değil.
Sen benim bugün ki düşmanım, mazideki rezil,
Acunda ki çıkmaz leke, insanlıkta ki cehil!
Sultandan çok değer verilir dervişlere.
Kutalmışlar kut katar toylara, şenliklere,
Kopuzdan gelen küğ savaş açar erliklere.
At üstünde acuna hükmederbeğleri,
Nice taburları yerle yeksan eder tümenleri.
Yazgıdan aşırıp geçirerek günleri,
Tuğ altında toplarlar yüz binleri.
Eğer gerçekten uzak olmasaydın meziyetten,
Çıkarır mıydın bu kadar din ademiyetten?
Ezeli vazifen kutsal yaratmak ezgilerden,
Halbuki yok ilahın başka; zinetten, ganimetten.
Bu kepazeliğini örtmeye çalışsa da mülküyle,
Eş değer olamaz kağıt parçaları ülküyle.
Yağının halini seyretçehrende bir gülüşle,
Ve kabart göğsünü; Türklüğünle!
Çünkü ne atide ne de mazide yoktur eşin,
Mağlubiyetini tafsiye edersin bervechipeşin.
Koca boraları dindirirusundaki ateşin,
Uğur verir yeşilovalara hükme gelişin.
Kenger'den Hun'lara nice zamanlar eritip,
Dünyaya böylesine bir medeniyet getirip,
Bir mazlum düştüğünde dara, ufukta belirip,
Cenklere destan, yokluğa derman olandır Türklük.
Türklük değildir; Süleymanlık felsefesi,
Bunların değerine eremez bedevi hergelesi.
Mefkürelerden döndüremez dünya cenderesi,
Yekpare görülemez Turanilerin silsilesi.
Mamafih kağanla tebaasi mukayese edilemez,
Türk'ün şerefinden taviz verdiği görülemez.
Stadda, meydanda, cihanşümülde;
Gazi atamanın varlığı yok edilemez!