İğdir Şiiri - Ufuk Nazım

Tülün rüzgarda
Amaçsız salınışı
Zamanın hiç bitmeyen
O dairedeki çırpınışı
Soğukta karın amansız
Bembeyaz işgali gibi
Benim bekleyişim
Evrende aşılmaz
Bir nokta
Beynimdeki sonsuzun
Hazin paradoksu…
Halbuki
Ellerim
Ne kadarda hünerlidir
Göğsümden
Sonsuza ırayan
Doğrular çizebilirim
Küçük yalın pencerede
Tül salınıyor hala
Şimdi karşıda akan çay
Mavi mavi uzuyor
Denizine
Sağında ve solunda
Yükselen dağlar
Yeşilin dinginliğinde
Sessizce uyuyor
Ve yazın
Penceremi kaplayacak
Dut ağacım yapayalnız
Üşüyor
Uzaklarda yeşil
Belenmiş beyazına karın
Sabırla duruyor kozalaklar
Bağrında o ulu göknarın
Ve ben
Beklemekteyim
Yaklaşan fırtınanın
Sessizliğinde.