İğde İle Söğüt+ Şiiri - Bayram Tunca

Ah şu iğdeyle söğüt
Almışlar, en iyi öğüt
Olmuşlar sarmaş dolaş
Raks ediyorlar canhıraş

İğde ile salkım söğüt sarılmışlar, aşk ediyor
İğdenin kokusu, söğüdün dokusu aksediyor
İkisi derviş misali kolları yerde raks ediyorlar
Ilgıt ılgıt esen yel ile birbirleriyle öpüşüyorlar

Sanki gökyüzüne şemsiye açan iki sevgili gibi
Dallarına konan kuşlar, sanki de orkestra gibi
Cıvıldaşıyor kuşlar, öpüşüyor yeşilim yapraklar
Dekor oluşturmuş bin bir çeşit desenli çiçekler

Patika yollar yapmış; yerde gezinen karıncalar
Sanki, gök kubbeye avize olmuş Ay ile yıldızlar
Sanki, duvakları olmuş, gökyüzündeki bulutlar
Semadaki gizli fıskiyeyle yıkıyor onları yağmur

Saksılık yapıyor onlara yeryüzündeki topraklar
En güzel gelinlik dekoru oluşturuyor yapraklar
Dalları, sanki kuşlar için yapılmış en iyi hamak
Onlara ibretle baksan daha neler görürsün bak

Her seferinde selam verdim, raks ettiler bana
İğde mis gibi koku, söğüt de doku verdi bana
Ben de sevip okşayarak ilgi gösterdim onlara
Her an koruyup kollamak gerek onları bence

Söğüdün dalları sanki o yârimin saçları misali
İğdenin dalları sanki sevdiğimin kolları misali
Söğüdün dokusu sanki yârimin dokusu misali
İğdenin kokusu sanki Leylâ’nın kokusu misali

Hayran oldum; bir derviş misali raks edişlerine
Gıpta ettim, âşıklar misali sarılıp öpüşmelerine
Ben de şiirime konuk ettim iğde ile söğüdümü
Sakın unutmayın onlar için yaptığım öğüdümü

Sakın benimki gibi kırmayın kol ve kanatlarını
Çölde hasret kalan bitki gibi bırakmayın onları
Eğer bir gün sizler de ibretle bakarsanız onlara
Belki daha çook güzellikler görürsünüz onlarda

06.09.2001-14:00

Aşk Ateşten Gömlek