İğde Dalları Şiiri - İsmail Özabacı

şimdi ne zamanı
baharın ne de
iğde dallarının
ama kokusu hep içimde
burnumda
sızlar da durur
sevdiğini düşündükçe

bir yol kenarında
durup koparılan
arabanın ön camında
kurumuş,sarı çiçekleri kopmuş
bir bardak suya
koyulmayı bekleyen

öyle uzak ve kırılmış gibiyim
şimdi yaşlandıkça..
bir yaşlı iğde ağacı gibi
gelip geçenlere bakıyorum
ömrümüzün geçtiği gibi

ne güzel bir zaman dilimiydi
oysa seninle olan
baharın ilk habercisi
iğde çiçeklerinin açtığı
zaman...