İğde Ağacının Altında Şiiri - Necla Maraşlı

Sen dizime yattığında beni yaşlanmış görüyorsun
İğde ağacının altında
Dalgalar genç, köpükler beyaz
Yorgun çakılların soluğu
Türküler yaşlı
Sen dizime yattığında çocuklar oluyorsun
Öpmek bulmamak demektir bazen
Suyun çıplak tadını
Ben seni çok sevmiş olmalıyım ki
Seni bırakarak çekiliyor deniz
Ve acıyor gölgelerin tanımı.
Sen gelmeden önce bu iğde ağacı burada değildi
Senin de
Bilmiyorsun gelmeni ne kadar istemediğimi.
Yakılmamış sigaraları, bahane yağları, tenekelerini hayatın
Krikoyu, kırık kapıyı,
Geceyi, elektrik düğmelerini,
Kaset şeritlerini, celladı,
Boyaları bir de
Sabah kuşlarıyla
Bisikletli çocuğa bırakan
Omzunun ağırlığında zaman
Dağları gösteriyorsun bana
Ve dağların bir yerindeki bulutu
Bulmamı istiyorsun
Yükseklerin rüzgârlarından korkarak
Onca ağacın içinde bir ağacı işaret ederek
Tam onun ardındaki
Marmara denizine benziyor bak
Diyorsun
Omzun çok ağır
Aşina simalar geçiyor yol boyundan
Ağacı buluyorum da
Hiçbir bulut Marmara denizine benzemiyor orada.

Necla Maraşlı