iğde ağacının altına oturup
ve yüz çevirip insandan
uzun uzun kendi kendime konuşup güldüğümde
içe kapandığımı düşünüyorlardı
oysa ben dışa kapanmıştım
içim açıktı
bahara
kuşlara
çocuklara
aşkı söylemeye ne gerek
Kayıt Tarihi : 24.11.2014 21:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!