İğde Ağacı 1
Yol dibinde, bahçe kenarında,
Bazen sessiz, bazen uğultulu,
Salınır rüzgârın dostluğunda.
Dallarla, yaprakların.
.
Baharla tekrarlanır neşesi,
Yeşil yaprak içinde
Minnacık sarıçiçeklerin.
Hayatın en güzel kokusu.
Yayılır etrafa derinden
Kâh çocukların elindesin,
Bazense anaların fesinde.
Sırtında oynar çocuklar.
Kalbim kadar ince dalların,
Gölgen de yer vardır hepimize
Hazanda yalnız kalırsın
Karla dostluğun,
Hüzün verir bana.
Her daim gözlerim seni.
Yokluğun sa verir acı.
Seni nasıl unuturum
Köyümün en güzel tacı
Canım, iğde ağacı
Kayıt Tarihi : 10.10.2011 17:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Köydeki yıllanmış iğde ağaçlarını gördükçe duyğulanıyorum...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!