İğde ağacı Şiiri - Metin Gürbüz

İğde ağacı

Bu gün tam bir yıl oldu sen gideli
Her sabah uyandığımda sağ yanımı yokluyorum
sen yoksun
Resmin takılıyor gözlerime
uzun uzun bakıyorum
feleğe kahretmekten bakka bir şey gelmiyor elimden
her gün olduğu gibi o güne de
kırgın üzgün başlıyorum
Haberin geliyor evlenmemişsin
ümitleniyorum
ne yapayım başka
bu gün yarın gelir diye gönlümü teselli ediyorum
gelir diyorum gelir
mutlaka gelir
bekliyorum
ama gönlüm kanmıyor artık ilk günler gibi
günler geçtikce ümidim azalıyor
ve de bu bana çok acı veriyor
yiyor bitiriyor beni
Oysa biz severek hemde deli gibi severek evlenmiştik
bize özenirlerdi akranlarımız
dillerde dolaşırdı sevgimiz
Hala anlamış değilim inan ki
niye ayrılmıştık biz
Buna sebep neyidi
Ne sen beni incitmiştin nede ben seni
onur meselesi yaptık işte ikimizde
sen orada alıp getirmemi bekliyorsun
bende gittiğin gibi geri dönüp gelmeni
ama cok soru işaretleri var kafamın için de
Dün yolum düştü kabaların içi dediğimiz yere
hani yol boyunca uzanan iğdeler içinde en iri iğde vardı ya
aşkımız yeni başladığı sıralar dibine gizlenip konuştuğunuz
hani çiçekli dallarından saçlarına taç yaptığım o iğde ağacı kurumuş
sadece o kurumuş yüzlerce iğde ağacı içinde
yığılıp kaldım o iğdenin dibine
dalmış gitmişim o tatlı anılara
yaşlar süzülüp indi gözlerimden yüzüme
Niye kurudu bu iğde ağacı niye
oysa hemen dibinden çay akıyordu
yoksa malum mu oldu aşkımızın bu hali
Onunda katkısı vardı bu aşkın yeşermesinde
o da mı üzüldü aşkımızın bitmesine
o damı acıdı
onun içim mi kurudu
O koskoca iğde ağacı....

Metin Gürbüz
25 12 2010