İğde Ağacı Şiiri - Yaşar Cerit

Yaşını tahmin edeyim dur,
Menopoza bir kaç yılın kalmış,
Kalsiyum eksikliğinden,
Kemik erimesinden belin kamburlaşmış.
Hani zeytin ağacının şeceresini,
Bilebilen ihtiyar gibiyim ben,
Neler yaşamışsın kanarya sen.
Kadınlıktan ne anlamışsın!
Gözlerinin önü çökmüş,
Eski gırgır dergisinin,
Sarısından da sap sarısın.
Hayat senden nelerini çalmış,
Elinden nelerini almış,
Düşlerin otobüsü gibi,
Bir mendil yolculuğunda el sallamış.
Kalabalığın içinde,
Sense bir yalnızlık çemberinde,
Hep unuttuğun düşlerinde.
İğde ağaçlarının,
Zemheri ayında nasıl da koktuklarını,
Sana kimse bahsetmemiş,
Hiç kimse de hissettirmemiş
Çok yazık olmuş sana,
Aslında fahişe olan bu yalan dünya
Hayatın deryalarda,
Boşuna kürek çekmiş.