İgde Ağacı Şiiri - Ceren Gürakar

Ben en çok ilkokul sıramı özlüyorum.
ilkokullara yağan yağmurda ıslanmayı
Dizimin kanadığı o günlerin özlüyorum şimdi

O vakitlerde de ağırdı sırtımızda ki yük
Günlerce hatta yıllarca düşünürdük bir iğde ağacının altında
harammıydı bir iğdeyi dalından ayırmak
Acırmıydı canı
Vaz geçermiydi etrafına neşesini anlatan o kokudan

O vakitlerde de ısınmak için ağırdı taşıdıklarımız
Küçücüktüm sınıftaki sobayı yakmak için uğraştığımızda
benim ki maviydi
Senin ki yeşil
İkimizinde kocuklarında sobadan kalma yanık izleri

Şimdide ağır sırtımızdaki yük
Adı başka...Tadı başka günahlarımızın
Şimdide üşüyorum
Onca soba yakıyorum ruhumda....
Ateşlere inat üşüyyor ruhum

Omuzlarımda ki yük
Ruhumdaki soğuk
Bir yanlızlıktan....bir yarınsızlıktan

Ben en çok ilkokuldaki hayallerimi özlüyorum
Ve ben en çok geçen yıllara kızıyorum