İftira Doğurur, Vicdanın Karası

İftira özünde, husumet yumağı,
Kaplamış gözünü, dünyalık çıkarı,
Bir mertebe, insanı mı yapar, insanı?
Şer saçar, kin kusar, görmezsin hatanı.
*
Baş yastıkta, el vicdanda düşümdün mü?
Ardına bakıp, hata kimde dedin mi?
Kendi noksanını da görebildin mi?
Haset, iftira, kin, canı yer bildin mi?
*
Ne oldum değil, ne olacam demeli…
Sevgi ruh besler, şahsı kılar erdemli,
İnsanlık genden, gösterir asaleti,
Kini bela, haseti, hata bilmeli,
*
Küçük beyinler, uğraşır kişilerle,
Orta beyinler, yorulur olaylarla,
Büyük dimağ, yaşar sonsuza, fikirlerle,
Tercih; insanoğlunun kendi elinde.
*
Fitne, fesat düşünce, lanet halkası,
Arınmış özlerin, saflıktır aynası, (mayası)
İftira doğurur, vicdanın karası,
Her şerde, bir hayır var der… Dilin hası.
*
Varlık, mertebe, şişe içinde rakı…
Şişeden çıkar, alır kiminde aklı,
Usla birlikte, nasırlaştırır kalbi,
Bilinç yok, göz kör, bilmen ne yaptığını.
*
Demoğlu; sevgi eken, sevilmek biçer,
Kin hırsı, gözlere perde gibi iner,
Yürek ölürse, us, göze hüküm eder,
Kin eken, akrep gibi kendine eder.
Haydar DEMOĞLU