İftira Şiiri - Osman Akçay

İftira gökten ağır zehirden daha acı
Karanlık kuyularda bulunmaz ki ilacı
Bühtandan medet uman sırtlanırken günahı
Şıracının şahidi olur ancak bozacı

Mazlumlar kıvranırken hayalleri zincirli
Gezinir kara çalan yüreği kirli kirli
Sözler kılıçtan keskin barut kadar tesirli
Tehlike bakımından yılandan da zehirli

Müfteri çıkar için haksız eziyet eder
Sabrı olan azmeder aciz şikâyet eder
Mahşerde mazlum kula bu hâl kifayet eder
Fassalı yak emrine Sakar riayet eder

Çamur at izi kalsın hangi edebe sığar
Nefretin büyüklüğü çamur atanı boğar
Yüzü kızarmasa da üstüne bela yağar
Yüce adalet şaşmaz elbette güneş doğar

Seğmenoğlu

Medet: Yardım.
Bühtan: Kara çalma iftira.
Fassal: İftira atan kimse.
Sakar: Cehennem.