İftira Şiiri - Adnan Şahin 2

Ayılana Uludağ gazoz,
Bayılana seksen derece limon kolonyası.
Penceresi üç milimlik cam cama,
Selamın aleyküm söyle o inatçı yara, Muallim hoca.

Evreşe yolları daracıcık, daar,
Bana bakma özencik benim yarim var.

Kızılcık beşe on sopalar oldu mu?
Selelere balık istifi doldu mu?
Gönderdiğim merinos yün çoraplar,
Ayağına yaz günü ıscacık oldu mu?

Yağmurlu bir gün de ıslak entarinle sevivermiştim seni,
Ne de çabuk unuttun sevgülüm beni.
Senin bir suçun yok affettim seni,
Söyleyemedim çünkü çok sevildiğimi.

Ömrüm de açılamadan soldurulan bir gülücüksün,
Her zaman gamlı demliyim her zaman büzgün,
Beklerdim patika yolunu aylar yıllar boyunca,
Yeter ki gelseydin bana sene de bir gün, çıplak bir on dakka.

Yarimle biz, biz bize, otuşurduk dikilmiş başımla diz dize.
Ona çiçeklerle yollanırdım hep akasyalar açılırken.

Aşağılardan gelende hanım oy oy hop hop oynasın,
Keklik kebabını pilavını da yiyen gençliğine doymasın.
Beni yardan ayır_an gavurun dölleri olamasın,
Beri gel a benim olmayan yarim, ben yam yam değilem.

Düşürüldüm mahpus damlarına öğüt veren bol, para veren yok.
Toplasaydım o öğütleri burdan köye asfalt olurdu, hem de otoban.
Valla benim suçum yok iftiraya kurbanam,
Hemi de vur sazcı amca, mızrabına, bam teline vurulmuşam.

03.07.07