İftariye Destanı Şiiri - Nevzat Dağlı

Ramazan paylaşmaktır, dediler bölüştüler,
Kamunun kasasını soyanlar iftar verdi.
Haramı besmeleyle yediler gülüştüler,
Milletin anasına koyanlar iftar verdi.

Mafyanın Müslümanı varsılları doyurdu,
Yalaka medya ile el âleme duyurdu.
Bereket var bu ayda, dedi ahkâm buyurdu,
Mazlumların canına kıyanlar iftar verdi.

Yoksula akıl verdi medyanın bülbülleri,
Uhrevi dünyalardan gelmiş gibi halleri.
Tomar tomar paralar desteledi elleri,
Her gün yetim hakkını yiyenler iftar verdi.

Seccadeye basana insafsızca sövdüler,
Oruç tutamayanı lokantada dövdüler.
Tüm paralel dinciler birbirini övdüler
Ramazan kardeşliktir diyenler iftar verdi.

Kadınları değersiz görenler katıldılar,
Çocuklara lekeyi sürenler katıldılar.
Dürüstlere kumpaslar kuranlar katıldılar,
Fesligiller kökünden süyenler iftar verdi.

Siyasetçi yandaşı iftarda ağırladı,
Beş yıldızlı otelde doyurdu uğurladı.
Bir güzel nutuk attı, yurttaşı sihirledi,
Verdiği sözlerinden cayanlar iftar verdi.

Muktedir iftar verdi milletin kesesinden,
Kalantorlar katıldı tanıdık ensesinden.
Halk da bilir onları sarığından fesinden,
Hazine nimetiyle doyanlar iftar verdi.

Sosyetik kadınların iftarı rengârenkti,
Modada yarışları sanki ilahi cenkti.
Podyuma çıkmış gibi birbirine çok denkti,
İftarı bir eğlence sayanlar iftar verdi.

Kaz gelecek yerlerden tavuk esirgenmedi,
Paralara kıyıldı, masraftır bu denmedi.
Mekân sosyal tesisti, içlerine sinmedi,
Kurumlu, teşkilatlı bayanlar iftar verdi.

Görkemli şölenleri sahura taşırdılar,
Teflerle dümbelekle muhabbet şişirdiler.
Taam tenavül edip boğazdan aşırdılar,
Günahı Ramazanda yuyanlar iftar verdi.

Ramazan siyasete iyi malzeme idi,
Oruç tutan tutmayan iftarda yemek yedi.
Birileri seccade son umudumuz dedi,
Seccadeyi ortaya yayanlar iftar verdi.

İftarlara çağrıldı övgüye layık olan,
İftara koşup geldi seküler, laik olan.
Durumdan rahatsızdı vicdanı ayık olan,
Dinci görüş gömleği giyenler iftar verdi.

Atatürk düşmanları iftarda etti küfür,
Laikleri suçladı, onlara dedi kâfir.
Demokrasi adına ettiler afır tafır,
Cumhuriyet altını oyanlar iftar verdi.

İftarda protokol halktan ayrılmış idi,
Yemekte ve serviste biraz kayrılmış idi.
Artan yemekler çöpe dipten sıyrılmış idi,
Siyaset adayları âyanlar iftar verdi

Yerel yönetimlere iftar bir buyruk oldu,
Kulak arkası eden, toplumdan ayrık oldu.
Aç biilaç dolaşan çadırda kuyruk oldu,
Vicdanında sızlama duyanlar iftar verdi.

Yoksul muhtaç olmasın zenginin safrasına,
Katlanmasın zalime, muktedir tafrasına.
Nevzat gitti oturdu Yeryüzü Sofrasına,
Tanrı’nın buyruğuna uyanlar iftar verdi.

Halk Ozanı Karamanlı Nevzat